Ede Staal - 't Het nog nooit zo donker west lyrics

rate me

<b>'t Het nog nooit zo donker west</b> by <i>Ede Staal</i><br />Ze woonden soamen in n hoeske,

zai was wat stief van reumetiek,

toch konden ze zok hail nuver redden,

in t lutje hoeske achter diek.

De kinder waren al laank de deur oet,

toch kwamen ze voak nog op t ol stee,

en mainsttieds hadden ze t over vrouger,

din wizzen z'apmoal wat e zee:

t Het nog nooit, nog nooit zo donker west,

of t wer altied wel weer licht...

Zes hounder en n olde sege,

n swien op t hok en n kaampke laand,

en twijmoal doags even over t loantje,

en din huil opoe hom bie d'haand.

Zien haile leven haar e aarbaid,

en moeke mit acht kinder thoes,

bie zummerdag hail vroug aan t maaien,

en pas om melkenstied bie hoes.

t Het nog nooit, nog nooit zo donker west,

of t wer altied wel weer licht...

Toun op n zundag in december,

krigt opa t zomor zo benaauwd,

zien dochter brengt hom din noar stad tou,

omdat ze t aiglieks nait vertraauwt.

En aanderdoags is e overleden,

't het mie veur t olske zo begroot,

meschain was t beter andersom west,

want drij week loater was ze dood.

t Het nog nooit, nog nooit zo donker west,

of t wer altied wel weer licht...

t Het nog nooit, nog nooit zo donker west,

of t wer altied wel weer licht...

De dood dat heb je nait veur t zeggen,

want baaide wollen ze geern geliek,

ze rusten zacht doar op t kerkhof,

vlak bie t hoeske achter diek.

t Het nog nooit, nog nooit zo donker west,

of t wer altied wel weer licht...

t Het nog nooit, nog nooit zo donker west,

of t wer altied wel weer licht...