Astrid Nijgh - markerwaardballade lyrics

rate me

<b>markerwaardballade</b> by <i>Astrid Nijgh</i><br />Opa, kijk ik vond op zolder

een foto van een oude boot.

Is dat soms van voor de polder,

van die oude vissersvloot?

Jochie, dat is een gelukkie,

ik was dat prentje jaren kwijt.

Nou heb ik weer een heel klein stukkie

van die goeie ouwe tijd.

Waar is het water,

waar is de haven,

waar je altijd zeilen zag,

in 't Krabbersgat?

Daar staan nou blokken

betonnen hokken

en aan de horizon

ligt Leliestad.

Eens ging de zee hier tekeer

maar nu hoor je wel meer:

een Jumbojet komt gierend omlaag.

Waar eens de golven

het land bedolven,

ligt nu een bulderbaan

dank zij Den Haag.

Opa en die kerncentrale

ginder bij het Ketelmeer?

Ja, die had wat kinderkwalen

en nou zijn d'r geen vissies meer.

Opa, is het echt waar, zaten'r

toen nog kikkers in de sloot?

Jongen, toen was er nog water,

en dat water is nou dood.

We zijn bedonderd

wel een keer of honderd,

door ieder kabinet

voor twintig jaar.

Toen ze zelf niet wisten

wat ze beslisten.

En als je inspraak kreeg,

was het te laat.

Al gaan we nog zo te keer,

goed komt alles niet meer:

't evenwicht is grondig verstoord.

Misschien dan staat er

op een bordje later:

hier heeft Rijkswaterstaat

de zee vermoord.

(c) Intersong Basart